Πανέμορφοι κόσμοι

Χρήστος Ντικμπασάνης

Σε αναζητώ
στη μυστηριακή σιωπή της νύχτας,
στον πλανερό ρυθμό της άλικης αναπνοής σου,
στην επαγρύπνηση
της πληγωμένης απουσίας σου,
στην άηχη αφομοίωση του θανάτου σου
που δεν ήρθε ακόμη,
στο αλάξευτο μάρμαρο της ψυχής μου
που παλεύει αιώνες να ξεδιψάσει
απ’ την πηγή της μνήμης σου μα δε μπορεί
Φλόγισέ με με τη φωτιά της αέναης εικόνας σου,
της μορφής σου που τώρα κρύβω
μέσα στο ιερό πεδίο των αειθαλών μαχών μου
ενάντια στις σκιές της εγκατάλειψης
και του αφανισμού μου
Μαζί θ’ αναγεννηθούμε κάποια ημέρα
μέσα στη θεία ουσία πανέμορφων κόσμων
χαμένων στα βάθη του Σύμπαντος