Ένα τηλεφώνημα
Ιάκωβος Θήρας Καραμολέγκος
Απέχουμ’ ένα τηλεφώνημα,
Μίαν αγκάλην, ένα χάδι.
Το πιο απλό ζητώ σημάδι
Και ενωνόμαστε επώνυμα.
Μες στον βυθό σου, Νηρηίδα μου,
Μέσα στο πάλλευκο κορμί σου,
Αν μοιραστώ τη διαδρομή σου
Και τα παιδιά σου, κάθ’ ελπίδα μου
Θα βρει το νόημα που χάνεται
Χωρίς αγάπη κάτ’ απ’ τ’ άστρα.
Εσύ ‘σ’ η πλάστρα κι η χαλάστρα,
Εσύ το ταίρι που μ’ αισθάνεται…
Παντρεύεις μ’ ένα τηλεφώνημα
Το γκρι ποτέ με τ’ άσπρο μόνιμα.
filologikosomilos.com 