Ένα σπουδαίο ποίημα ǀ Ευαγγελία Τάτση

Ξέρω πως έγραψα ένα σπουδαίο ποίημα
γιατί μόλις ξεκίνησα να το γράφω
ένα ψυχρό ρεύμα φύσηξε απ’ τις άκρες των δακτύλων μου

αργότερα, μικρές χιονονιφάδες
έβγαλε η ανάσα μου ένα λεπτό στρώμα χιόνι
σκέπασε τα σεντόνια
άρχισα να διαβάζω το ποίημα δυνατά
μικροί παγοκρύσταλλοι κρεμάστηκαν στα βλέφαρα
στο τέλος τής ανάγνωσης.

Με κάλεσαν να διαβάσω το ποίημά μου
σε μια μεγάλη αίθουσα, που κλιματίζεται
οι άνθρωποι άκουγαν προσεκτικά
κι εγώ ήξερα πως τους διαβάζω
ένα σπουδαίο ποίημα·
στο τέλος, όλοι χειροκρότησαν
κάποιος φώναξε «μπράβο»

τίποτε άλλο δεν συνέβη
ο κλιματισμός με νίκησε κατά κράτος